رگهای واریسی
سیاهرگ ها بخشی از شبکه گسترده رگ های خونی بدن هستند و خون را به قلب باز می گردانند تا گردش خون مداوم را حفظ کنند. هنگامی که اختلالی در این فرایند پیش بیاید می تواند باعث بوجود آمدن رگ های واریسی گردد. قلب و عروق خونی به طور کلی به عنوان سیستم گردش خون شناخته می شوند. با هر ضربان قلب، خون غنی از اکسیژن از طریق شریان ها به تمام قسمت های بدن پمپاژ می شود. مویرگ های ریز در بافت بدن اجازه می دهند تا اکسیژن برای استفاده توسط سلول ها آزاد شود.
سیاهرگ ها خونی را که اکسیژن آن مصرف شده به قلب باز میگردانند و خون، آماده دریافت و انتقال به ریه ها می شود تا اکسیژن بیشتری دریافت کند. از آنجا که سیاهرگ این انتقال را در خلاف جهت نیروی گرانش انجام می دهند، رگ ها به مکانیسم های خاصی احتیاج دارند تا اطمینان حاصل شود که خون به عقب برنمی گردد.
همانطور که در بخش سوالات متداول اشاره شد، ابتلا به واریس شایع است و زنان بیشتر از مردان دچار آن می شوند. طبق گفته های محققان، واریس معمولاً بی ضرر است، اما در بعضی از افراد می توانند منجر به مشکلات جدی مانند تورم ساق و درد، لخته شدن خون و تغییر پوست شود.
از عواملی که درایجاد رگ های واریسی تاثیر دارند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- سن بالا
- زن بودن
- نقایص دریچه مادرزادی
- چاقی
- بارداری
- تاریخچه لخته شدن خون در پاها
- ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی
- سابقه خانوادگی واریس
- تغییرات هورمونی مانند بلوغ، بارداری و یائسگی و همچنین کنترل تولد یا جایگزینی هورمون نیز می تواند خطر را افزایش دهد.
رگ های واریسی یک علامت جدی از بیماری ورید است که اغلب باعث ایجاد مشکلاتی می شود که فراتر از نگرانی های زیبایی و درد جزئی است. در اینجا درباره آنها اطلاعات بیشتری کسب کرده و تمام گزینه های درمانی را بررسی میکنیم.
علائم بصری واریس:
رگ های واریسی به طور معمول روی پاها شکل می گیرند و مانند طناب یا بند ناف پیچ خورده و پرفشار ظاهر می شوند. آنها به رنگ بنفش تیره، آبی و قرمز هستند و اغلب باعث تغییر رنگ پوست در اطراف خود رگ ها می شوند.
علائم غیر بصری واریس:
- احساس ناراحت کننده و سنگینی در پاها
- گرفتگی یا احساس درد
- افزایش درد بعد از نشستن یا ایستادن طولانی مدت
- خارش اطراف ناحیه رگ های واریسی
واریس سطحی و نیمه عمیق:
دو نوع سیاهرگ وجود دارد. رگهای سطحی همان مواردی هستند که شما به عنوان عروق آبی یا بنفش دقیقاً زیر پوست می بینید. آنها دریچه های یک طرفه دارند تا خون در جهت صحیح به سمت قلب حرکت کند.
سیاهرگ های عمیق بین ماهیچه های بزرگ در پاها و عضلات قرار دارند. این سیاهرگها دریچه ندارند و برای انتقال خون به انقباضات عضلات اطراف ورید نیاز دارند. مثلاً هنگام راه رفتن، یا هر فعالیت عضلانی، سیاهرگهای عمیق در پاها فشرده میشوند. به این مکانیسم مهم برای کمک به جریان خون از طریق سیاهرگ ها “پمپ عضله ” و یا “پمپ پا” گفته می شود.
اگر دریچه های موجود در رگهای سطحی به طور مؤثر عمل نکنند، خون می تواند به سمت عقب جریان یابد (این به عنوان ریفلاکس وریدی شناخته می شود). و باعث می شود فشار داخل ورید افزایش یابد و منجر به فشار خون وریدی شود. دیواره های نازک رگ ها قادر به تحمل فشار زیاد نیستند و میل به ترک خوردن دارند. این رگه ها قابل مشاهده هستند، که به رگ های واریسی معروف هستند – رگ های متورم ، پیچ خورده ، طولانی شده.
افزایش فشار داخل رگهای واریسی همچنین می تواند رگهای بسیار کوچکتر را که معمولاً در اطراف مچ پا ، ران و پشت زانو وجود دارد، گشاد کند. اینها به عنوان رگهای عنکبوتی شناخته می شوند، اما در واقع آنها رگ نیستند. آنها در واقع مویرگهای گشاد شده ای هستند که قطر آنها کمتر از یک میلی متر است.
علل و شیوع
رگ های واریسی بیشتر در پاها و قسمت ران رخ می دهند. ممکن است فردی که دارای واریس است، نسبت به ظاهر پاهای خود بسیار حساس باشد، اما جدای از این، این رگه های پراکنده می توانند باعث درد، خارش، پا و خستگی پاها، گرفتگی عضلات و تورم مچ پا شوند. در واقع، آنها ممکن است تأثیر منفی بر کیفیت زندگی فرد داشته و با افسردگی همراه باشند. واریس پاها حداقل یک سوم جمعیت را تحت تأثیر قرار داده و با افزایش سن شایع می شود. زنان نسبت به مردان بیشتر از این بیماری برخوردار هستند و همه افرادی که سابقه خانوادگی بیماری وریدی دارند بیشتر در معرض خطر هستند.
همچنین بین چاقی و واریس خصوصاً برای خانمها ارتباط جدی وجود دارد. به علت ترکیبی از عوامل، از جمله افزایش سطح هورمون، افزایش کشش بافت و افزایش حجم خون، رگ های واریسی اغلب در دوران بارداری ایجاد می شوند. زنانی که بیش از دو بارداری دارند بیشتر در معرض خطر هستند.
سایر عوامل مورد توجه
ایستادن یا نشستن به مدت طولانی باعث افزایش نیروی گرانشی روی جریان خون داخل پاها می شود و عامل خطر دیگری است. افرادی که ترومبوز ورید عمقی دارند (لخته شدن خون در رگهای عمق پا) به احتمال زیاد مبتلا به واریس خواهند شد. پوشیدن کفش های پاشنه بلند، دلیل تغییر عملکرد عضلات در پا شناخته شده اند و به اشتباه به عنوان علت واریس معرفی شده اند. فعالیت عضلات پا در واقع هنگام راه رفتن با کفش های پاشنه بلند افزایش می یابد و این باعث کاهش فشار در رگ های پا می شود. واریس ممکن است به مشکلات جدی تری منجر شود و در صورت خونریزی واریس، تغییر پوست در پا، لخته شدن خون مشکوک (ترومبوز) و یا شکستگی در پوست، باید توجه شود که این علائم بسیار مهم هستند. با این وجود، همیشه مشکل ساز نیستند، اما اگر شما در معرض خطر ابتلا به واریس هستید، پیش از مراجعه به کلینیک درمان واریس و استفاده از خدماتی همچون لیزر تخصصی واریس، بهتر است راههای جلوگیری از ابتلا به واریس را امتحان کنید.
جلوگیری از واریس
- به طور مرتب قدم بزنید تا گردش خون در پاها بهبود یابد و فشار داخل رگ ها کاهش یابد.
- در صورت نشستن برای مدت طولانی، تمرینات پا را انجام دهید. برای افزایش فشار به انگشتان پا، پاشنه پا را بلند کنید یا پاها و مچ پا را بچرخانید تا به گردش خون در پاها کمک کند.
- از ایستادن بدون حرکت خودداری کنید، زیرا عضلات پا به گردش خون در پاها کمک می کنند.
- هنگام نشستن، پای خود را به سمت بالا قرار دهید تا فشار داخل رگهای پا کاهش یابد و تورم مچ پا را به حداقل برساند.
- پوشیدن جوراب و جوراب های فشرده با طول کامل را در نظر بگیرید، زیرا این فشار باعث کاهش فشار داخل رگ ها می شود و سبب بهبود درد پا می شود.
- وزن سالم خود را حفظ کنید زیرا چاقی باعث افزایش فشار داخل رگهای پا می شود.
- رژیم غذایی سالم از جمله غذاهای پر فیبر بخورید زیرا یبوست هنگام حرکات روده می تواند واریس را بدتر کند.
